Θέματα που πρέπει να προσέξουμε στο 12ο κεφάλαιο (Επικοινωνίες-Δίκτυα-Διαδίκτυο & ιστοσελίδες)
1ο Τμήμα κεφαλαίου: Επικοινωνίες
Να διακρίνουμε τη μετάδοση των επικοινωνιών σε ενσύρματη και ασύρματη (δείτε τα τονισμένα σημεία στο απόσπασμα από το βιβλίο (παράγραφος 12.1 παρακάτω - εκτός ύλης η 12.1 αλλά δείτε τις δυο-τρεις αυτές παραγράφους μόνο ενημερωτικά)
?στις αρχές του 20ού αιώνα τελειοποιείται η ασύρματη τηλεγραφία που άρχισε να επεκτείνεται όλο και περισσότερο, ενώ τα τηλέτυπα, οργανωμένα σε δίκτυα, μπορεί να θεωρηθούν πρόδρομοι των δικτύων υπολογιστών. Τα τηλεγραφικά όμως μηνύματα είναι ανυπόγραφα. Πρακτικά είναι αδύνατη η ανταλλαγή απόψεων. Από τα πρώτα βήματα της τηλεγραφίας εντείνεται η έρευνα για κάποιο τρόπο συνομιλίας δυο προσώπων, που βρίσκονται σε απόσταση.
H ιστορία της τηλεφωνίας μπορεί να θεωρηθεί ότι αρχίζει κατά την δεκαετία του 1870 ενώ από τότε βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη.
O άνθρωπος στην προσπάθειά του να μεταδώσει όλο και μεγαλύτερο όγκο πληροφοριών, σε όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις, χρησιμοποιεί εναέριες ή υπόγειες γραμμές καλωδίων διαφόρων μορφών αλλά και την ατμόσφαιρα. Μέσα από αυτήν διαδίδονται τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, που μεταφέρουν την πληροφορία σε μεγάλες αποστάσεις, ενώ η συχνά απαραίτητη οπτική επαφή πομπού-δέκτη οδηγεί στην κατασκευή τόσο υπέργειων σταθμών αναμετάδοσης, όσο και τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων. Έτσι δημιουργείται σταδιακά ένα παγκόσμιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο
Σχετικά με την ενσύρματη μετάδοση:
Μπορούμε να τονίσουμε τους τρεις τύπους καλωδίων που χρησιμοποιεί η ενσύρματη μετάδοση (παράγραφος 12.2.2) ...
Τα ζεύγη συνεστραμμένων καλωδίων (twisted pair wires) αποτελούνται από δέσμη ζευγών καλωδίων συνεστραμμένων, μέσα σε ενιαίο περίβλημα από μονωτικό υλικό. Τέτοια είναι τα κοινά τηλεφωνικά καλώδια. Έχουν μικρό κόστος, ενώ επιτυγχάνονται ικανοποιητικές ταχύτητες μετάδοσης δεδομένων.
Τα ομοαξονικά καλώδια (coaxial cables), αποτελούνται από ένα ομοαξονικό σύστημα δύο κατάλληλα μονωμένων μεταξύ τους μεταλλικών αγωγών. Έχουν λογικό κόστος (υψηλότερο της προηγούμενης κατηγορίας) και χρησιμοποιούνται για μετάδοση πληροφορίας συνήθως σε μικρές αποστάσεις.
Τα καλώδια οπτικών ινών (fiber optic cables) αποτελούνται από δέσμη οπτικών ινών και είναι ο πλέον αξιόπιστος τύπος αγωγού ενσύρματων επικοινωνιών για ψηφιακά σήματα. Τα δεδομένα μετατρέπονται σε παλμούς φωτός και μεταδίδονται μέσω των οπτικών ινών με υψηλό ρυθμό μετάδοσης και καλό επίπεδο ασφάλειας. Οι οπτικές ίνες είναι πολύ μικρής διατομής και βάρους και αποτελούνται συνήθως από καθαρό γυαλί.
Σχετικά με την ασύρματη μετάδοση:
Να καταλάβουμε ότι χρησιμοποιεί τα μικροκύματα (είτε μέσω επίγειων σταθμών πχ στην περίπτωση της τηλεφωνίας ή και των δικτύων wifi είτε μέσω δορυφορικών σταθμών). Δείτε πληροφοριακά μόνο και το παρακάτω απόσπασμα από την παράγραφο 12.1
Η εξέλιξη, κατά την περίοδο του Β' Παγκόσμιου πολέμου, μεθόδων ανίχνευσης σημάτων και υπολογισμού εμβέλειας, δηλαδή των ραντάρ, οδήγησε στη χρήση των μικροκυμάτων. Αυτά έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν κατά πολύ περισσότερες πληροφορίες από τα ραδιοκύματα και σιγά σιγά χρησιμοποιούνται τόσο σε υπεραστικές συνδιαλέξεις, όσο και σε τηλεοπτικές συνδέσεις
Η κατασκευή του πρώτου Laser το 1960 και η κατασκευή των οπτικών ινών το 1980, έδωσαν νέα ώθηση στη μετάδοση πληροφοριών.
Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 οι ειδικοί των τηλεπικοινωνιών, οραματίζονται ένα ενιαίο δίκτυο?
Επίσης:
- Από την παράγραφο 12.2 Ηλεκτρονική επικοινωνία:
Να διακρίνουμε την επικοινωνία σε αναλογική και ψηφιακή:
Τα αναλογικά σήματα (analog signals) εμφανίζουν συνεχή μεταβολή ενός μεγέθους στο χρόνο, π.χ. της ηλεκτρικής τάσης. Το αντίστοιχο φυσικό μέγεθος στα ψηφιακά σήματα (digital signals) εμφανίζεται να παίρνει δύο διακριτές τιμές (π.χ. 5 Volt και 0 Volt), που αντιστοιχίζονται στις τιμές 1 και 0.
Πρέπει επίσης να μπορούμε να διακρίνουμε την επικοινωνία ανάλογα με την κατεύθυνση μετάδοσης (παράγραφος 12.2.3 ?σελ 361)
Στη μονόδρομη (simplex) μετάδοση έχουμε μια μόνο κατεύθυνση ροής των σημάτων, όπως συμβαίνει στην «κοινή» τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, όπου τα σήματα μεταδίδονται μόνο από τον πομπό και λαμβάνονται από το δέκτη.
Στην εκ περιτροπής αμφίδρομη (half - duplex) υπάρχει η δυνατότητα ροής σημάτων και προς τις δύο κατευθύνσεις αλλά όχι ταυτόχρονα, όπως στη συνομιλία δύο ασυρμάτων (π.χ. τα CB), όπου ο κάθε συνομιλητής σε δεδομένη χρονική στιγμή έχει τη δυνατότητα είτε μόνο εκπομπής, είτε μόνο λήψης σήματος.
Στην αμφίδρομη (full- duplex) συνυπάρχουν και οι δύο κατευθύνσεις, όπως στο τηλέφωνο, όπου μπορούν να μιλούν και οι δύο συνομιλητές συγχρόνως.
Δείτε και την παρακάτω άσκηση
Αντιστοιχίστε τα περιεχόμενα της πρώτης στήλης που αναφέρονται στη μετάδοση των σημάτων, με αυτά της δεύτερης που αναφέρονται σε διάφορες συσκευές.
Στα δίκτυα η πιο σημαντική ίσως έννοια (αν και για να την καταλάβουμε πλήρως χρειάζεται ίσως μεγαλύτερη συζήτηση και γνώσεις) είναι η έννοια του πρωτοκόλλου επικοινωνίας: (παράγραφος 12.2.5) Έτσι στο χώρο των δικτύων οι κανόνες και οι μέθοδοι που είναι κοινά αντιληπτοί και αποδεκτοί, ονομάζονται πρωτόκολλα επικοινωνίας, και ορίζουν τον τρόπο σύνδεσης των συσκευών και ανταλλαγής των σημάτων, ώστε η επικοινωνία αφενός να καθίσταται δυνατή, αφετέρου να εξελίσσεται ομαλά και αρμονικά.
Η όλη διαδικασία οδηγείται από ειδικό λογισμικό που καλείται λογισμικό επικοινωνιών.
Τη χρησιμότητα των πρωτοκόλλων θα την καταλάβουμε στην παράγραφο 12.3 (δίκτυα)
2ο τμήμα του κεφαλαίου 12: Δίκτυα
όπου εξηγείται ότι για να επιτύχουν οι σχεδιαστές δικτύων μείωση της πολυπλοκότητας, χρησιμοποιούν την τεχνική της διαστρωμάτωσης, δηλαδή τη δόμηση των δικτύων σε επίπεδα.
Σημειωτέον ότι χρειαζόμαστε δίκτυα υπολογιστών γενικά για τους εξής λόγους: (βιβλίο παράγραφος 12.3)
- δυνατότητα επικοινωνίας των μελών μιας ομάδας
- πληρέστερη πληροφόρηση, λόγω της δυνατότητας συσχέτισης πληροφοριών που βρίσκονται σε απομακρυσμένα σημεία ή σε διαφορετικές βάσεις δεδομένων
- αξιοπιστία στη συνολική λειτουργία του συστήματος, διότι σε πιθανή βλάβη ενός υπολογιστή μπορεί να εξυπηρετηθεί το όλο σύστημα και μέσα από άλλον διαθέσιμο υπολογιστή
- ευκολότερη δυνατότητα επέκτασης του υπολογιστικού συστήματος.
Το σύνολο των επιπέδων και των πρωτοκόλλων ονομάζεται αρχιτεκτονική δικτύου.
3ο τμήμα του κεφαλαίου 12: Διαδίκτυο
Το Διαδίκτυο είναι ένα δίκτυο που αποτελείται από χιλιάδες δίκτυα κάθε μορφής, διασκορπισμένα σε ολόκληρη την υδρόγειο.
Δημιουργήθηκε στη δεκαετία του '60, όταν το Υπουργείο Άμυνας των Η.Π.Α. (Department of Defence - DoD) αποφάσισε την κατασκευή ενός δικτύου υπολογιστών ετερογενών και διεσπαρμένων, το οποίο θα μπορούσε να λειτουργεί ακόμη και στην περίπτωση που μέρος του θα είχε καταστραφεί από πιθανή πολεμική φθορά.
Βασικές υπηρεσίες (δηλαδή τα βασικά του τμήματα από τη δικιά μας πλευρά ?του χρήστη) του διαδικτύου είναι:
- Το FTP?FileTransferProtocol χρησιμοποιείται για τη μεταφορά αρχείων στο διαδίκτυο.
- Ο Παγκόσμιος ιστός ?World WideWeb? με βασικό πρωτόκολλο το HTTP.
- Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (με πρωτόκολλα όπως το SMTP)
4ο τμήμα του κεφαλαίου 12: Ιστοσελίδες
Εδώ πρέπει να προσέξουμε μια γλώσσα «σημειώσεων» ή σημαδιών που βάζει κανείς σε ένα κείμενο προκειμένου να γίνει αυτό δημοσιεύσιμο στο διαδίκτυο: τη γλώσσα HTML
H HTML αποτελείται από ένα σύνολο ετικετών (tags) που εμφανίζονται κατά ζεύγη, όπου η πρώτη οριοθετεί την αρχή ισχύος της, ενώ η δεύτερη το τέλος της.
Για να διαφανεί ο τρόπος σύνταξης μιας ιστοσελίδας, παραθέτουμε τις πλέον βασικές από αυτές καθώς και τη γενική δομή μιας ιστοσελίδας
|
Για να καταλάβουμε τα παραπάνω, ας δούμε μια ιστοσελίδα καθώς και τις ετικέτες που τη δημιουργούν...